"Sabihin mo nga sa'kin kung paano ko pa makukuha ang puso sa lalakeng yun?"

"Hindi ko alam, ni hindi ko alam kung bakit ganito ako sa kanya ngayon. Sobra magwala ang puso ko sa tuwing nakikita siya. Nasasaktan kapag magkasama sila. Dati naman hindi ganito yun eh. Nagagawa ko pa maging masaya para sa kanilang dalawa pero ngayon hindi na ko natutuwa." umiiyak pa rin niyang paliwanag.

"Bakit siya pa? Bakit si Nixon pa ang minahal mo?" hindi ko napigilan na umagos ang mga luha.

"Ang dami ibang lalake pero bakit si Nixon pa na pinagselosan ko ng husto dati."

Umiling, "Gaya ng sabi ko,hindi ko alam."

"Baka hindi ka lang sanay na magkasama sila ng sweet kaya ganyan nararamdaman mo. Baka kailangan ko lang din ng oras para sayo."

"Amir, sorry, sorry dahil hindi ako naging tapat sayo. Sorry dahil iba na ang mahal ko,"

"Hindi pagmamahal ang tawag dyan. Klea, tignan mo ko," hinawakan ko siya sa magkabilang balikat.

"Nasa harap mo ngayon ang mahal mo. Ang tagal mo kong minahal, ang tagal mo na paG.o.d kakahabol sa akin, ang tagal mong naghintay na mahalin din kita. Wag mo sayangin ang mga hirap paG.o.d at pagmamahal mo sa akin dahil lang sa hindi mo maunawaang nararamdaman."

Humugot ito ng napaka lalim na hininga bago ito umatras habang nakayuko.

"Klea,makinig ka sa akin. Ako ang tunay mong minamahal. Ako ang tunay na nagmamahal sayo. Ginawa ko ang lahat para maging okay tayo 'di ba? Wag mo hayaan na isang araw hindi na tayo magpansinan sa loob ng bahay dahil may samaan tayo ng loob. Gagawin ko ang lahat, kung may paraan pa para mahalin mo kong muli gagawin ko. Klea...."

Mukhang wala na itong oras para intindihin pa niya ang sasabihin ko. Mukhang iba na nga yata ang tinitibok ng puso niya.

"Sorry, siguro tama ka, pero hayaan mo muna akong mag-isip. Baka nabibigla nga lang talaga ako." tinalikuran niya ko at wala ng lingon pang ginawa.

Napaka sakit ng ginawa niya. Hindi ko inakala na darating kami sa ganitong sitwasyon. Naging kampante akong magiging akin siya ng habang buhay. Naging kampante na ako lang ang mamahalin niya. Naging kampante na sa akin lang t.i.tikbo ang puso niya.

"NapapaG.o.d din pala si Klea," sabi ng kung sino mula sa likuran ko. Humarap ako upang simangutan siya.

"Bakit nakikinig ka sa usapan ng ibang tao?" iritable kong tanong.

"Hindi ko sinasadya yun ah," pero nakangisi. Alam kong narinig niya ang lahat.

"Ano ba problema mo,bukod sa pakikipaghiwalay sayo ni Clarissa?"

"Tsk, wala na siguro. Naging okay na ko dahil na tauhan na rin si Klea sayo,"

"Anong sabi mo!" hinila ko ang kwelyo niya.

"Ano bang alam mo sa relasyon namin ha?"

Kaagad niya kong itinulak ,"Tandaan mo na pinsan mo pa rin ako Amir. Alam ko kung anong meron sainyo ni Klea noon pa. At lahat nang yun ay nalaman ko dahil may nakita akong hindi maganda sayo. Kung dati matatanggap ko pa na ginagawa mo sa kanya yun,pero yung sobra na? Parang hindi ko na kaya. Akala ko kasi magbabago kapa pero mas lumala ka lang nung naging kayo. Gusto mo b.u.malik si Klea? Magbago ka,alisin mo yang kagaspangan ng ugali mo."

"Ano ba pakialam mo kung ganito ako?"

"See? Hindi ka marunong makinig sa mga sinasabi sayo ng mga tao. Ang gusto mo masunod lahat ng gusto mo."

"Lumayas ka sa harapan ko Blaze! Baka magdilim ang paningin ko at baka kung ano magawa ko sayo,"

"Hindi ako nakikipag-away sayo."

"Talaga?" naksmirk kong tanong.

"Oo,  gusto ko sana makipagtulungan sayo pero ngayon alam ko na kung sino talaga mahal ni Klea mukhang hindi ko na kailangang kausapin ka."

"Subukan mo sabihin kay Nixon ang totoo, gagawin kong kalimutan na magpinsan tayo!" banta ko.

"Tinatakot mo ko? Kahit itakwil mo ko bilang pinsan hindi mo magagaw.a.n.g itanggi na magpinsan pa rin tayo!"

Nag-smirk ako, "Nakalimutan mo yata na sa ibang lalake ako ni Mommy," namilog ang mga mata niya. Siguro nagulat din siya ng maisip na hindi pala kami magpinsan.

"Kung magagawa mo sa akin yun. Sige! Sabihin mo, pero wag na wag kana magpapakita sa'kin at ni wag mo na ko kakausapin dahil kapag ginawa mo yun, iisipin kong hindi ka nag-e-exist dito sa mundo." kahit masakit man ang sabihin yun ay ginawa kong sabihin. Naiinis na ko sa ginagawa niya. Parang wala kaming pinagsamahan.

"K," walang gana niyang sabi bago ako talikuran.

"Hoy blaze!" bulyaw ko, "Kapag sinabi mo ang totoo....parang sinaktan mo na rin ako emotionally." Alam kong narinig niya iyon pero tuloy-tuloy lamang siya maglakad papalayo sa akin.

Nawalan na ko nang gana. Umuwi na lang ako sa bahay nila t.i.ta. Alam kong wala rito sina t.i.ta at Klea dahil nasa school pa ito. Nagkulong ako sa kwarto at nagmuni-muni.

Muli nagbalik ang lahat sa alala ko kung paano siya magpapansin sa akin nung first year pa lang kami. Hanggang sa mag-second year ,third at ngayong fourth year. Kung iisipin, naging ultimate sweetheart niya ko,pero dahil sa taas ng pride ko na wag malaman nito ang totoo kong nararamdaman ay palagi ko syang denededma. Ngayon, baliktad na.

Hindi ko na yata kayang mawala si Klea sa buhay ko. Kung ano man ang magandang gawin para b.u.malik siya ay gagawin ko. Pero paano? Saan at kailan mangyayari b.u.malik kami sa dati?

Biglang may kidlat na dumaan sa utak ko at napabalikwas. Tama, baka iyon ang tamang gawin. Malay ko ba kung sa kanya gumana yun?

Nagpalit ako ng damit. Kinuha ko ang bisikleta na nakatago sa gilid ng tarangkahan. Sinimulan kong isikad ang padyakan at walang kahirap-hirap narating ko ang shop ni  Aling Carlota.

"Pasok," bungad sa akin ni Aling Carlota ng makita ako. Hindi ko na hinintay pa na magsalita siyang muli at nasabi ko ang pakay rito.

"May gayuma pa rin ba kayo?" natigilan siya sa siwalat ko. May hinawakan siya isang bote at humarap sa akin.

"Para ba sa kanya?" marunong yata magbasa ng iniisip ito. "Nabaliktad yata ang sitwasyon nyo?"

"Siguro alam mo na rin kung bakit gagawin ko sa kanya ito." matapang kong sabi.

"Naniniwala ka ba na gagana ito?"

"Pwede," hindi ako sure. Totoo naman eh,ginawa sa akin ito ni Klea pero parang hindi naman gumana dahil matagal ko na siyang gusto.

"Nagdadalaw.a.n.g isip ka,"

"Pero Aling Carlota, alam mo naman na matagal ko nang gusto si Klea at--at ako rin nag-utos sayo na gawin ito. Kaya sana tulungan mo ko. Baka sakaling mahalin nya muli ako."

"Hindi ba unfair ito sa taong mahal niya ngayon?" hindi ko nagaw.a.n.g magsalita sa bulaslas nito.

"Wala pa ko naiisip kung sino nga ba ang mahal niya pero...napaka unfair naman yun 'di ba?"

"Wala na kong pakealam!" Bulyaw ko. "Kahit na ano, gagawin ko para lang mahalin niya ko ulit." nagbago ang kanyang reaksyon.

"Ganon?" buntong-hininga niya kong iniwan nakatayo at mayamaya may  hawak itong dalaw.a.n.g bote na maliit. Nat.i.tiyak kong ito yung Potion tulad ng ginagamit ni Klea sa akin.

"Bibigyan kita ng dalaw.a.n.g bote muna. Wag mo na lang ako idadamay kung may mangyari na hindi maganda."

"Wala ba kayo tiwala sa ginawa nyo?"

"Ewan, simula kasi ng hindi gumana sayo ang gayuma nawalan na kong gana magbenta nyan,"

"Dahil matagal ko na siyang gusto. Hayaan nyo  Aling Carlota kung gumana man ito kay Klea sasabihan kaagad kita," sabay abot ko sa bayad

"Magtagumpay ka sana," siyang kuha ng pera at iniwan na ko.

Bago sumakay ng bisikleta may tumatawag mula sa Cellphone. Sinagot ko bago napakunot ang noo. Si Leny ang tumawag at pinapapunta ako sa school ngayon. Gusto ko siyang sigawan pero mamaya na lang. Gusto ko siyang saktan dahil sa kalokohan niyang ginawa sa Last Section. Pinaandar ko na ang bike patungo sa school. Hayaan ko na lang nakacivilian ako dahil hapon na rin naman. May nakasalubong ako sa loob ng campus ng marating ko ito. Nasa Gymnasium daw ang lahat at may mahalaga raw sasabihin ang Princ.i.p.al. Tahimik akong nakarating, bago pa man ako makalapit sa pwesto ng Section namin ay nagsalita kaagad ang Princ.i.p.al.

"Dahil may nangyari rito, nais ko sana i-adjust muli ang Graduation nyo..." bulungan ang mga estudyante. Habang ang mga guro ay walang reaksyon.

"Manahimik kayo. Binigyan namin ng isang araw para makapag-take muli ng exam ang Last section. Habang isang araw naman ang pagche-check sa mga exam nila. Kaya meron pa kayo dalaw.a.n.g araw para paghandaan ang graduation nyo."

"Ano ba naman 'yan! Dapat yan hindi na mag-exam!"

"Oo nga! Ang laking abala nila sa amin. May kanykanya na kaming lakad at bakasyon."

"Wala na kayong magagawa. Kung ayaw nyong sumunod sa pinag-uutos ko, pwede na kayo sumama kina Leny at sa iba pang hindi grgraduate."

"Hala, hindi grgraduate si Leny?"

"Ohmy! Kawawa naman."

"Dapat lang sa kanila yun, ang sasama kasi ng ugali. Porke't Section A kaya na nilang gawin ang gusto nila,"

Nagkanykanya nang usapan ang lahat. Ang Princ.i.p.al at ibang guro ay umalis na para magmeeting muli. Sa di kalayuan ay nakita ko si Klea at ang ibang cla.s.smates ko na nagbabangayan.

"Masyado kayo pimportante! Kahit mag-exam pa kayo hinding-hindi nyo maipapasa ang exam dahil mga bobo kayo!"

"Dahan-dahan ka sa mga sinasabi mo." malumanay na sabi ni Klea rito.

"What? Totoo naman ah? Bobo kayo, sa tingin nyo kapag may result na sa exam mataas ba tyansa na makakapasa kayo? Last Section nga kayo 'di ba?"

"Bawiin mo yang sinabi mo! Hindi kami bobo! At lalong-lalo wag mo pangunahan ang magiging resulta ng exam namin!" tumawa mga cla.s.smates ko habang ang ibang Last Section ay masasama ang tingin.

"See? Tignan na lang natin. Buong last section hindi aakyat sa stage." Banta nito.

Lumapit si Klea sa cla.s.smate kong lalake na kausap niya. Pigil siya ng mga cla.s.smates nito pero ayaw niya paawat.

"Ang kakapal din ng mga mukha nyong Section A noh? Kayo na nga may kasalanan kung bakit nagkaroon ng ganito tapos kayo pa matatapang!" muli niyang sabi.

"Eh ano kung galing sa Section namin ang dahilan ng lahat? May laban ba kayo?"

"Anong sabi mo?!" nilapitan siya ng cla.s.smate ko.

"Ang sabi ko, may laban ba kayo sa Section A," dinidilatan niya si Klea.

Nag-smirk si Klea, "Wala, wala naman laban ang mga taong inosente sa mga gaya nyong bully. Hindi ba dyan kayo magagaling? Dinadaan nyo sa taas ng ranggo."

"Bastos ka!" sasampalin sana niya si Klea. Mabilis niyang hinarang ang kanyang braso upang wag tamaan ang mukha ngunit halos sabay kami ni Nixon pumaligitna sa away. Ako na humarang, habang si Nixon ay pinigilan ang kamay ng cla.s.smate namin. Pigil sa paghinga ang lahat. Tila naghihintay kung sino ba ang unang magsasalita.

Namilog ang mata ni Klea ng makita kung sino ang nasa harap niya. Napalitan kaagad ng gulat mapansin si Nixon sa tabi ko hawak ang kamay ni Cla.s.smate.

"Good manners," bulong ni Nixon dito.

"S-sorry, hindi ko lang napigilan mainis sa ugali ng kaibigan mo." natatakot na tugon.

"Umalis kana,"

Yumuko sa harap namin ni Nixon bago kami iwan na tulala pa rin si Klea.

"Salamat," sabi sa'kin. Tumingin kay Nixon sabay hawak sa dibdib. Nasasaktan ako nakikita siyang nagkakaganyan. Pinipigilan niya ang sarili na wag ipahalata sa lalakeng mahal niya ang totoong nararamdaman.

Hinawakan ko siya sa braso, "Mag-usap tayo,"

Pasimple umiwas sa kamay ko.

"Wag na muna tayo mag-usap. Naguguluhan pa ko eh,Please." kita ko sa kanyang mga mata ang pakiusap.

"Kahit saglit lang," pamimilit ko ngunit buo ang desisyon niyang ayaw muna nito makipag-usap.

Sa inis ko, nagawa kong lumayo sa lahat. Pilit kong itinago ang sakit dahil baka isipin nilang masyado na kong obsess kay Klea. Kung totoo man ay ayoko talaga malaman nila. Ang na lang iisipin nila? Ang pinakcrush ng lahat ay  naging ganito dahil sa isang babae na hindi kagandahan. Ah, yes! Hindi siya maganda, pero sobrang iba siya sa lahat. I swear, hindi ko alam kung ano yun pero iba talaga siya.

Nagmamadali akong naglakad nang makasalubong ko si t.i.ta Faustino.

"Saan ka pupunta?" bungad nito.

"Uuwi na ko," walang galang kong sagot.

"Bakit? Oras na ba ng uwian? At bakit nakcivilian ka lang?"

"Eh ano bang pake-alam mo?!" bulyaw ko. Sa gulat nagawa niya kong hilahin palapit sa kanyang kinatatayuan.

"Ano bang problema mo Jess Amir?! Wala kana talagang galang sa mas nakakatanda sayo! Hindi ka pinag-aral ng Daddy mo para b.u.magsak ka lang sa ganyang ugali." galit niyang sabi sa'kin.

"Oo, si Daddy nga nagpaparal sa akin pero hindi nyo ba naisip na pwede maging ganito ako dahil sa kanya?! Wala siyang kwentang AMA!" kasabay nun ang isang malakas na sampal ang dumapo sa pinsgi ko.

"Alalahanin mong hindi ka tunay na anak ng Daddy mo, pero kahit na kailan hindi niya pinadama sayo na iba ka sa pamilyang ito. Kung gusto mong mabuhay sa maayos na paraan,respetuhin mo ang mga taong naging dahilan ng lahat. Wag mo hintayin na sa kangkungan ka pupulutin!" dinuro-duro ako.

Minsan ko na nakitang magalit si t.i.ta, pero this time parang na guilty ako sa ginawa kong pambabastos sa kanya.

"Hindi na ko magtataka kung isang araw hindi ka na gustuhin ng anak ko. Bukod sa masama mong ugali, hinding-hindi niya matatagalan ang pambabastos mo sa'min. Siguro nga, sa Mommy mo nakuha yang ugali mo. Asal na walang pinag-aralan." huling sabi bago ako iwan na naka kuyom ang kamao.

Tama siya, mana nga ko kay Mommy. Si Mommy na masama ang ugali. Si Mommy na walang kwentang magulang. Tulad ko na walang kwentang lalake. Hinayaan kong mawala ang babae na para sa akin. Naging panatag ako, pero hindi ko inaasahan na darating sa puntong iiwan din niya ko.

Kahit hindi pa uwian ay ginawa kong umuwi na masama ang loob. Ilang oras din akong nakahilata sa kama habang iniisip ang unang hakbang ko kay Klea. Nang napagtantong malapit ng dumilim ay b.u.mangon na ko. Nakuha kong magluto ng hapunan dahil alam kong parehong galit sa akin ang dalawa. Kahit paano gumaan ang nararamdaman nila. At para magawa ko na rin ang plano. Hudyat na parating ang dalawa,nagkunwari akong nanunuod ng TV. Pumasok silang tumatawa pero kaagad nawala ng makita akong seryoso nakatingin sa kanila.

"Mauna na po ako sa taas. Pakitawag na lang kung luto na ang hapunan," siyang paalam niya pero maagap akong nagsalita.

"Nagluto na ko ng hapunan natin. Magbihis na kayo,sabay-sabay tayong kakain," ibinaba ko ang remote at dumiretso sa kusina upang maglabas ng Juice na mula sa Ref. Hindi ko na inalam pa ang naging reaksyon nila dahil paglabas ko ay nakupo na si t.i.ta sa tapat ng lamesa.

Tahimik kong binuhusan ang baso ni t.i.ta ng Juice, sunod nilagyan ng Juice ang baso ni Klea na may konting potion na nakalagay sa loob nito. Pagkatapos kong lagyan ang baso ko ay siyang dating ni Klea sabay upo sa upuan. Tahimik kaming lahat at wala gusto magsalita. Nasa kalagitnaan na kami nang makita kong iinom na nang Juice si Klea. Walang kahirap-hirap ay na kalahati niya ang laman nito.

"t.i.ta," tawag ko kay t.i.ta. Tumingin naman ito. "Sorry po sa mga na sabi ko kanina," marahan lamang tumango bago b.u.malik sa pag-nguya.

Na ubos ni Klea ang laman ng Juice, "Klea, sorry kung naging pabigat pa ko sayo. Kung pwede sana ay mapatawad mo ko sa nagawa ko. Kung gusto mo man makipag-hiwalay, hindi kita pipilitin." siyang tigil ni t.i.ta sa. pagkain habang nakatingin kay Klea.

Diretso niya kong tinignan, "Wala yun. Wag mo na isipin ang mga sinabi ko. Sorry ,dahil naging padalus-dalos ako sa mga desisyon." gumana na kaya ang gayuma?

"...pero buo na ang desisyon kong makipag- hiwalay sayo," nawala ang ngiti ko. Isa lamang ang ibig sabihin nito. Walang epekto ang gayuma. Sabi na nga ba at isang imahenasyon lamang ang Potion.

"Klea," tawag ni t.i.ta.

"Ma, hayaan mo na ko. 'Di ba na sabi ko sayong paG.o.d na ko?" ang sakit marinig mula sa kanya.

"Bahala ka, malaki kana. Hindi ko kailangan maki-alam sa buhay pag-ibig mo," satsat ni t.i.ta sa kanya.

"Thanks ,Ma."

"Akala ko magbabago pa ang lahat pero mukhang hindi na yata," sabat ko sa usapan nila.

"Ganun na nga," matamlay na sabi ni Klea.

"Respetuhin mo na lang kung ano desisyon ng anak ko. Tandaan mo, kahit na kailan hindi ako naging tutol sa pag-iibigan nyo dati. Asahan mong kung sino man ang mahal ni Klea ay mahal ko na rin."

Nagawa kong yumuko. Sino ba hindi sasama ang loob? Ikaw na tinuring niyang pamangkin tapos ang kakampihan niya sa huli yung bestfriend ng anak niya? Ang galing noh? Pinagkakaisahan nila ako. Pero, kilala kaya niya kung sino ang bagong nagugustuhan ng anak niya?

Nagawa kong t.i.tigan si t.i.ta, "k.u.main kana," saway sa'kin. Pinagpatuloy ko na lang k.u.main hanggang sa matapos.

Pumasok ako sa Library room. Binasa ko ang pinaka magandang novel na hindi ko pa natatapos. Pagkaraan, nakaramdam na ko ng antok. Pagkalabas naghihintay si Klea.

"Gabi na,hindi kapa ba inaantok?" tanong ko.

"Medyo."

"Ano pa ginagawa mo rito?" ulit ko,

"Ah sige, good night Amir." para siyang batang tumakbo papasok sa kanyang kwarto. Nakakatuwa, kung sana b.u.malik kami sa dati ay mas magiging okay pa.

Bago pumasok si t.i.ta sinalubong ako, "Good Night po," lalagpasan ko sana ngunit pinigilan niya ko.

"Pwede ba Amir, kung mahalaga sayo si Klea sana magbago kana. Maraming dahilan kung bakit ginusto ka niya pero may isang dahilan kung bakit nagsawa kaagad siya."

"t.i.ta..."

"Amir, hindi ko gustong saktan ka. Baka isipin mo kinakampihan ko si Klea at Nixon,"

"alam mo na po?" tumango. "Please, wag nyo sasabihin kay Nixon."

"Wag mong gawin yan. Hindi ako makiki-alam sa buhay ng anak ko pero...sana wag kang gagawa ng bagay na ikakasira mo. Alam mo kung ano ibig kong sabihin." tinapik balikat ko at iniwan ako.

Nagawa ko na t.i.ta. Sorry, desperado na kong b.u.malik siya sa akin. Kung tutuusin, hindi gumana ang gayuma kaya tingin ko hindi kabawasan yun para mawala ang tiwala mo sa akin.

****

Umaga , nagluto ako ng almusal bago sila b.u.maba sa kanilang kwarto.

"Kain na!" masayang sabi ko ng sabay silang b.u.maba. Nagkatinginan pa ang dalawa bago maupo.

"Klea, sabay na tayo pumasok. Umangkas kana lang sa bike."

"May kotse naman bakit magbbike pa kayo?" satsat ni t.i.ta.

"Ah, maganda po kasi ang panahon ngayon. Makulimlim kaya hindi kami maiinitan."

"Sige," mahinang pagpayag ni Klea.

"k.u.main ka ng marami. Exam nyo ngayon 'di ba?"

"Oo,"

"Klea, lahat ba ng lecture natin ni-review mo? Ibang exam ang ite-take nyo,"

"Opo ma, ibinigay ko na rin sa mga cla.s.smates ko ang possible questions."

"Good," tumingin sa'kin. "Ikaw naman Amir, anong balak mo gawin ngayong araw?"

"Ah, practice lang,"

"Tapos?"

"Ahm, siguro tatapusin na namin ang paglilinis sa room,"

"Hindi pa tapos o hindi pa inuumpisahan?"

"t.i.ta,"b.u.magsak ang kanyang kutsara at tinidor na hawak.Alam kong sadya niya iyon.

"Wala kayong oras maglinis ng room pero sa mga kalokohan na isisingit nyo,"

"Wala po akong alam diyan,"

"Alam ko, pero may ginawa ka ba? Kausapin mo yang mga cla.s.smates mo dahil gagawa ako ng paraan para hindi sila makgraduate." hindi na ko nagsalita pa. Baka kasi lalo lang ito magalit kung ipagtatanggol ko.

Pagkaraan ,sumakay na kami sa bike. Sa likod si Klea habang ako ang driver. Hindi masakit sa balat pagbibilad namin dahil hindi naman mataas ang sikat ng araw. Sa totoo lang, malakas ang hangin, makulimlim at bahagyang tahimik ang paligid. Napaka gandang pagkakataon ito upang makusap siya ng masinsinan.

"Hanggang kailan ako maghihintay na para bang wala ng papalit sayo? Nasan ka man Sigaw ng puso ko'y ikaw hanggang ngayon. Kung sana lamang ay nakita mo ang lungkot sa'yong ngiti.Isang umagang 'di ka nagbalik. Gumising ka at ng makita mo. Ang tamis ng sandali ng kahapong 'di magbabalik .Hanggang sa dulo ng ating walang hanggan. Hanggang ang puso'y wala ng nararamdaman .Kahit matapos ang magpakailan pa man. Ako'y maghihintay sa ngalan ng pag-ibig."  Awit ko habang tahimik itong nakikinig.

Huminto ako saglit sa pag-andar ng bike. Gumaan ang likuran dahil b.u.maba ito sa upuan.

"Ba't mo ba ginagawa ito?" seryoso niyang tanong. Saglit tumahimik. Pagkaraan ay nagsalita ako.

"Dahil mahal kita."

"Kahit may mahal na kong iba?" pinamumukha niya sa'kin na hindi nga ako.

"Kahit ilan beses ka pa magmahal ng iba. Hindi kita susukuan. Hindi ako lalayo sayo."

"Sumuko na ko at lumayo sayo. Wag mo na pahirapan ang sarili kakaasa na babalik tayo sa dati." malungkot akong yumuko. "Si Leny, mas bagay naman talaga kayo. Di ba sabi mo sa'kin dati na hindi ko mahihigitan ang isang Leny na mahal mo?"

"Pero iba na ngayon Klea. Ilan beses mo pa ba ko sasaktan ng paulit-ulit?"

"Hindi ko kasalanan yun. Sarili mo ang nananakit sayo. Kaya mo kong kalimutan basta makinig ka lang sa isip mo. Wag puro puso ang pairalin dahil kahit puso ang sundin mo lalaban ang isip na may mahal ako, at hind ikaw yun."

Napakapit ako ng mahigpit sa manibela ng bike. Ayoko nang marinig ang sasabihin kaya mabilis kong pinaandar . Nagtutubig ang mga mata ko. Malabo at hindi ko gaano makita ang dinaraanan. Kung hindi lang din naman gumana ang gayuma at kung hindi rin naman babalik siya sa dati. Baka pwede pa mawala ako. Nasanay na kong nandyan siya. Alam ng buong katawan ko kung paano magiging matamlay kapag mawala siyang tuluyan sa akin.

Nixon's POV

Oras na nang practice pero wala pa ang ibang Sections. Nakalimutan nga ba nila o may ibang dahilan kung bakit hindi sila k.u.musang pumunta rito. Ang last section, exempted dahil nagte-take sila ng exam ,pero paano yung iba?

"Bakit tayo lang yata?" Bulong ng isa kong cla.s.smate.

"Hindi ko rin alam. Maghintay pa tayo ng ilang sandali baka tinatapos lang maglinis ng kanykanyang room," paalala ko.

"Sana nga ,dahil tayo hindi pa na sisimulan maglinis."

"After nito mag-umpisa na." buntong-hininga siyang lumayo sa'kin upang sabihin sa iba ang pinag-usapan namin.

"Cla.s.smates, cla.s.smates!" hingal na tawag nang isang cla.s.smate namin galing labas ng gymnasium.

"Ano?"

"Wag mo sabihin wala tayong practice?"

"OhMy! Baka dahil sa Last section ito. Tingin ko binigyan nila ng special ang last dahil nag-e-exam sila!"

"Hindi! Hindi iyon. Ang ibig kong sabihin. Wala na tayong practice ngayong araw. Pero...pero si Amir kasi,"

"Ano?" taas kilay ni Leny.

"Nasa room natin," kinamot ang ulo. "Kararating lang niya pero may sugat at gasgas siya sa katawan at mukha. Sa tingin ko, sumemplang siya sa bike na sinasakyan niya."

Walang salita tumakbo ang mga kaibigan ni Leny na kasunod siya. Maging ang ilan ay tumakbo na rin. May sumiko sa akin na isang cla.s.smate.

"Hindi mo ba t.i.tignan kung ano nangyari sa kanya?" usisa nito.

"t.i.tignan." sinundan ko ang iba sa paglalakad. Pagpasok namin sa building,may isang bike na naka buwal. Sira ang gulong at ang manibela nito ay wala na sa ayos. Bago kami makapasok sa room ay nakita ko ang ibang cla.s.smates ko na nakatingin lamang sa loob at walang balak pumasok. Lumapit ako, tinignan kung ano ang nangyayari.

"Wag nyo nang balakin pumasok dahil gagawin ko itong mag-isa," Banta niya sa amin lahat. Kitang-kita namin kung gaano siya nahihirapan maglakad habang buhat ang isang upuan. May gasgas nga ito sa parteng katawan. May sugat din ang noo at baba.

"Anong nanyari sayo Amir?" nag-aalala tanong ni Leny habang nakaharang sa pintuan. Tinignan siya nito.

"Gusto mo malaman?" tumango si Leny. "Isara mo lahat ng bintana at maging ang pintuan,pagkatapos pumasok ka rito." nagtataka man ito ngunit sumunod na lang siya. Isinara ang bintana,bago isara ang pintuan ay nagtama ang mga mata namin ni Leny. Tumango ito ngunit alam kong nakangisi.

"Hala! Anong balak nila?"

"OhMy! Hindi kaya may gagawin silang hindi maganda?"

"Bobo! Sa palagay mo gagawa ng hindi maganda si Amir kung ganoon ang kalagayan niya?!"

"Heto naman kung makbobo! Eh ano gagawin nila sa loob? Ipinasara ang pinto,pati mga bintana."

Napisip ako at naglakad-lakad malapit sa room nila Clarissa. Abala ang mga ito sa paglilinis.

"Nixon!" si Clarissa. Lumapit sa akin.

"Anong ginagawa mo rito sa labas? Sinabi sa akin ng isang cla.s.smate ko na nasa gymnasium daw kayo. Hindi sinabi ng adviser nyo na walang practice ngayon?" napansin niya ang mga cla.s.smates ko na nagkakingay.

"Ohhhhhh... Bakit nasa labas kayong lahat? Bakit saradong-sarado ang room nyo?" Balak yata niyang tanungin ang iba. Pinigilan ko siya at umiling ng marahan.

"Wag na. Nasa loob sina Amir at Leny," kalmado kong sabi.

"What? Bakit? anong ginagawa nila?! Don't tell me niloloko niya ang kaibigan natin!"

"Hindi," kunot-noo itong umatras. "Nasa loob sila para maglinis ng room namin."

"Na sila lang at sarado ang room? h.e.l.lo Nixon, wala ka man lang ginawa?"

"Wag mo pag-isipan ang tao na gumagawa siya ng masama dahil hindi niya magagawa yun." Depensa ko.

"Pero si Leny meron,"

Buntong-hininga akong tumingin sa mga cla.s.smates kong nakatingin sa amin dalawa.

"Makinig ka, tingin ko nakbike si Amir papasok sa school pero siguro dahil mabilis siyang magpatakbo o talagang madidisgrasya siya ay-----"

Napatakip ng bibig,"Oh my G.o.d! Na aksidente si Amir? Bakit hindi nyo dinala sa hospital?! "

Umiling ako, "Mukhang hindi na kailangan dahil tingin ko masama ang loob niya. Kilala ko si Amir, kahit ano man kalagayan niya ngayon basta galit siya wala itong pakialam."

"Naglilinis sila ng room nyo ganoon?"

"Oo,"

"Kailangan malaman ni Klea ito," mabilis kong hinabol ito ng makalayo sa akin. Pinigilan ko ang braso. "Bakit?"

"Nag-e-exam sila ngayon. Wag natin guluhin ang isipan ng kaibigan natin." paalala ko. Kaagad nawala ang pag-aalala niya.

"Tama ka. Siguradong hindi siya makakapag-focus."

"Tama ka." Sabay kami lumingon sa room namin. Nagkakingay ang mga ito at parang may inaawat. Tumakbo kami upang tignan kung sino inawat nila.

Laking gulat ko, pinagtutulungan gulpihin ng dalawa namin cla.s.smates si Amir.

"Wala kang respeto sa babae!"

"Dapat sayo hindi tularan!"

"Bugbog sarado ka samin!"

Inawat namin ang dalawa ngunit wala pa rin tigil kakasapak at sipa kay Amir. Dumating sa puntong nakatayo si Amir at inalalayan siya ni Leny at inilalayo. Hinabol sila ng dalawa.

"Grabe! Sabi na at gagawa ng kalokohan ang dalawa eh,"

"Boyfriend ni Leny si Dennis, natural magagalit siya kay Amir. Ikaw ba naman makitang naka hubad ang girlfriend mo habang hinahalikan ng ex niya hindi ka ba magagalit?"

Tiim bagang at napakuyom ang kamao ko sa inis. Pareho kami na inis ni Clarissa sa narinig. Nakihabol kaming dalawa. Doon sa tapat ng room nila Klea huminto sina Leny at Amir. Marahil ay na ingayan  last section kaya lumabas silang lahat.

"Tumigil kana Dennis! Break na tayo, dahil nagkabalikan na kami ni Amir." singhal ni Leny ,dahilan para ang lahat ay magbulungan.

Nakita ko kung paano walang ganang nakatingin si Klea sa dalawa. Nahuli niya kong nakatingin pero kaagad ko siyang nilapitan.

"Leny, ano na naman ba 'to?!" na bubuwisit  kong tanong. Lahat sila tumingin sa akin ,sunod kay Klea.

"Patay na, narinig yata ni Klea ang sinabi ni Leny,"

"Two-timer talaga si Amir,"

"Sinabi mo pa."

Sabi ng mga cla.s.smates ni Klea. Lumabas and President nila.

"b.u.malik na kayo sa loob at ituloy ang exam. Wag kayo makisali sa away ng ibang section." Motoridad na utos nito. Mabilis silang pumasok habang si Klea ay nakatingin sa dalawa.

"Mabuti yan Amir. Mabuti at natauhan ka sa sinabi ko," walang kabuhay-buhay itong pumasok sa loob ng room mila at isinara ang pinto.

Gulong-gulo kami ni Clarissa sa inasal ni Klea. Parang may mali. Parang hindi sila  okay ni Amir dahil wala  akong nakitang bakas na nasasaktan siya.

"Ginamit mo lang ako Leny! Walang hiya ka talaga!" sinampal ni Dennis si Leny. Walang nagawa si Amir dahil mahina ang buong katawan niya para patulan pa ito.

Nabigla man kami ay pigil kami sa galit dahil dumating ang adviser namin na mas galit na galit sa amin lahat.

Sa ngalan ng Pag-ibig

December Avenue