Mayabang? Check!

Gwapo? Check na check!

Crush ko? Aba, BIG CHECK!

JS PROM ,ang pinakhihintay ng mga estudyante lalo na gaya kong gusto mexperience ito. JS PROM din ang dahilan kung bakit ang buong gabi ko ay masaya.

Sino ba naman hindi kikiligin.

Kasayaw ko ang lalakeng crush na crush ko noon pa. Hawak niya ang beyw.a.n.g ko, habang ang kamay ko naman ay nakpatong sa kanyang balikat.

Ang romantic 'di ba?

While romantic music, dahan-dahan kayong nagt.i.tigan sa isa't-isa. May psmile-smile habang ang isa todo iwas para lang huwag mapansin ang namumula mong pisngi. Hindi mo alam, kung ano pag-uusapan nyo dahil natatameme ka sa mismong harap niya.

GANYAN, ganyan ang pakiramdam ko ngayon.

Kahit true to life, may itinatago akong sikreto. Lihim na hindi dapat malaman ng kahit sino man. Kahit ang lalakeng kasayaw ko ay hindi rin niya maaari malaman ang buong katotohanan.

Tanggap ko rin kung isang araw layuan niya ko. Kasuklaman at the same time, dahil hindi ko siya masisisi. Nagmahal lang naman ako, GINAYUMA ko lang naman siya dahil sa pagiging desperada.

Masama na ba maging desperada? Kung alam mo sa sarili na hanggang ASA ka lang. Iyong maranasan mo na kahit kailan hindi ka pinipili ng taong gusto mo.

Siguro, wala akong pagsisihan kung dumating man ang araw na 'yun. Atleast, ginawa ko. Atleast, minahal niya ko. Atleast, naranasan ko man lang marinig sa kanya na MAHAL NIYA KO. 'Di ba? Ang sarap mahalin ng taong mahal mo, kahit man lang sa kasinungalingan. Kahit under siya ng Potion.

One Year Earlier

"Klea?" Ang pinaka ayaw kong yugto. Tinawag ako ni Ma'am Lopez upang mag-recite.

"Table of nine."Talagang swerte ang araw kong 'to. Inirapan ko muna ang iba 'kong cla.s.smates dahil pana'y ang pasaring na hindi ko raw masasagot ang tanong.

9×1= 9

9×2=18

9×3=27

9×4=36

9×5=45

9×6=54

9×7=63

9×8=72

9×9=81

9×10=90

Ang ilan ay parang humanga sa bilis kong pagsagot.Habang ang ilan din naman ay walang pakialam sa ganda 'kong taglay.Kainis, Paano ko raw ba ito pinag-aralan? Mga BOBO! napakadali lang naman tandaan.Palibhasa mga tamad mag-aral kaya kahit simpleng multiplication table hirap na hirap nilang pag-aralan.Bakit nga ba ko napunta sa last section 'to? Hamak mas matalino naman ako sa kanilang lahat. Pinupo kaagad ako, saktong nagsalita si Ma'am ng 'Cla.s.s dismiss'. Ang pinakamasayang yugto ang oras ng uwian. Tatlong buwan pa lamang buhat nang magsimula ang pasukan ng  mga High school. Ako ang pinaka maswerte dahil nakasama ako sa mga scholars na hinahangad ng karamihan.Hindi naman kami mayaman at hindi rin naman mahirap, nasa estado ang buhay naming kahit paano k.u.makain pa rin ng tatlong beses sa isang araw o minsan higit pa. Si Nanay naman ang tanging ginagawa nito ay ang magtinda sa palengke.Personal a.s.sistant siya ni Aling Carlota sa isang boutique, hindi 'man kalakihan ang kinikita ngunit sapat na 'yun upang mabuhay kami ng kapatid kong si Jomel.Ang Tatay naman ay isang tricycle driver ,doon siya nakpwesto malapit sa school.Kaya kapag papasok ako sa school isasabay niya ko tapos kapag uwian naman ay sinusundo rin.  Ganoon palagi ang alternate routine namin simula ng mag-high school ako.Marami rin nang bubully sakin dahil daw sa pagiging ambisyosa kong babae,And yes!Matalino naman talaga ako,sumusunod sa utos ni Teacher kapag marami gagawin.Iyun nga lang,iba ibig sabihin ng mga cla.s.smates ko, isa raw akong sip-sip at hindi naman daw kagandahan dahil sa kulot kong buhok at kung minsan sasabihin nilang pandak.

Ita !Yan ang naririnig ko sa tuwing dumaraan sa mga kwarto ng ibang section ,ngunit sana'y na ko.Sana'y na kong mabully at pagtawanan.

"Hoy kulot ! I-T-A" Ang mga alipores ni Leny.

"Ita, papasok kana ba?" Isa pa 'tong Leny na 'to.Ang sarap lang isubsob sa tae ng kalabaw.

"Oh bakit?"Pamamatol ko.

"Papasok kana ba kako. Hindi ka lang pala Ita ,bingi kapa." Nagtawanan ang mga nanunuod.

"Oh yes! Babus.h.!.+"  Tila mga nainis sila dahil sa sinabi ko.

"Naiinis na talaga ako sayo!" Susugurin na sana niya ko nang may humarang.

Maliit akong babae kaya ang tingin ko sa kanya ay isang higante na mahirap tingalain dahil sa kagwapuhan, at wala ng iba kundi si Amir. Ang lalakeng gustong-gusto ko noon pa na First year kami.

"Sabi ko naman kasi sayo Leny wag mo papatulan ang mas mababa sayo."

Gwapo , Maputi , matangkad ,matalino, at higit sa lahat MAYABANG. Ipagtatanggol ka nga, pero hindi upang direktang ikaw ang kakampihan kundi para insultuhin din at maki-ayon sa mga nang bu-bully. Asa pa ko , ni minsan nga wala sa katotohanang ipagtanggol niya ko. Bakit ba?! Girlfriend niya si Leny, sino ba naman ako para sa kanya? Isang hamak na kulot ang buhok , morena, at pandak. Simula kasi na tawagin nila 'kong pandak, tinanggap ko na 'yon nang buong puso. Nasa 5'4 ang taas ko ,maliit na ang tingin nila sakin dahil halos mga ka batch ko mga height nila ay nasa 5'8. Kapag may nakikita silang ka height ko ibig sabihin kampon ko na yun. Grabe sila sakin noh?pero okay lang naman.Mahal ko naman si Amir, kahit lagi niya kong iniisnab o kung pansinin man niya ko ay labis siyang mang-insulto.

"My labs ..." Yumakap na naman ang gagang Leny. Panay ako irap sa kawalan dahil sa pagiging PDA nila masyado. Matapos nilang maglandian pareho silang tumingin sakin.

"Oh? Anong ginagawa mo pa diyan? Akala ko ba papasok kana sa bulok n'yong SECTION?" pagtataray nito.

"Kayo ang hindi na bubulok sa SECTION A ,dahil mga PLASTIC naman kayo."

"Anong sabi moooooo ...." Hinila lamang siya ni Amir kaya nakaiwas ako sa balak nito.

"Ang sabi ko PLASTIC kayo. Oo, mga naturingan nga kayong matatalino pero saan nyo itinatago ang pagiging mabait na tao?"

"Tss. Iniinsulto mo ba ang section namin?" Sabat ng Crush kong si Amir.

"Hindi pang-iinsulto yon. Nagsasabi lang naman ako ng totoo." Nakangisi kong wika.

"Ang kapal mo ah, Hoy ! Itang pandak ! Lumayas ka nga rito sa section namin.Nagkakalat ka ng mikrobyo!" Singhal ni Leny.

"Okay, hindi kasi sana'y ang katawan ko sa malilinis na itsura ninyo. Good luck, huwag sana makarating sa adviser ninyo ang pang-iinsulto sa akin." Pananakot ko.

"Tinatakot mo ba kami?" Aniya.

"Hindi ah ! Crush kaya kita. Bakit ko naman gagawin 'yon?'

"Yuck ! Feeling mo naman pandak ,magugustuhan ka rin ng Boyfriend ko? Yuck !"

"Ede sige, Ikaw na matangkad ! Ikaw na maganda, Ikaw na maputi ,ikaw na rin s.e.xy ! Sige, Angkinin mo na lahat !"

Gigil kong sumbat.

"Gigil na gigil si Ate girl !" Taw.a.n.g-tawa nitong sabi

"Hindi ah? Sa ganda kong 'to?" Tinignan ko siya ng up and down. "Panis ang pagiging Flat chested mo sa b.o.o.bs ko."

Tinalikuran ko sila at nagtatakbo palayo. Tawa naman ako ng tawa dahil naka bawi ako sa pang-iinsulto nila sakin.

"Klea , bakit nandito ka pa rin sa labas? May klase na kayo wah?"  Patay!

"Sorry Nixon, bawi na lang ako sa susunod." Inihagis ko ang twenty pesos. Suhol 'yon, siya lang naman kasi naglilista kapag may pagalgalang estudyante sa oras ng klase.

Kahit naman pala sinuhulan ko si Nixon ,hindi pa rin ako naka pasok sa klase. Lagot ako nito Kay Nanay at Tatay. Scholar pa naman din ko tapos magpap tawag pa sila sa Princ.i.p.al's Office.

"Magpunta ka muna sa Princ.i.p.al's office dalhin mo 'to." Utos ni Teacher sakin.

"Ano po yan ma'am?"

"Test paper ng Section A. Hindi ko kaagad na bigay sa adviser nila paki dala nalang. Pag-bibigyan kita this day pero sa susunod wag kana malate."

"Thank you Ma'am !" Kinuha ko ang Papers.

Mula rito sa building namin lalakarin ko ito papuntang Office ni Princ.i.p.al. Mahabang hallway muna ang nilakad ko bago makalabas sa Building namin. Heto rin ang pinaka gusto kong paraan upang masilip si Amir sa kanilang room. Nasa unang Room kasi sila bago makalabas ng building habang kami naman nasa last section ay dulo naman,  kaya kailangan ko talaga ng tiyaga. Kaya lang nang matapat ako sa kanilang room ay wala siya. Nasaan naman kaya ang Amir ko?  De bale baka pagbalik ko ay  nandyan na siya. Narating ko naman ang Princ.i.p.al's Office.Wala nga lang tao pero binuksan ko nalang ang pinto at ibababa sana ang test ng lumabas sa isang kwarto si Princ.i.p.al galit na galit.

"Ilang beses kana bang napupunta rito sa Office ko?! Hindi kana nag-tino Amir ! Puro na lang gulo ang ginagawa mo! Paano ka makakgraduate ha!"

"Prins-epal ...."

"Don't call me that ! Ang bastos mong bata ka!"

Tumikhim ako upang malaman nilang may ibang tao rito. Sabay silang sulyap sakin ng marinig yun.

"Klea kanina ka pa ba diyan?" Mahinahong usisa ni Princ.i.p.al.

"Uhm. Hindi naman po. Ibibigay ko lang po sana itong test paper." Ibinaba ko ang Test paper  nang tuluyan sa mesa. "Paalis na rin ho ako." Tumingin ako Kay Amir ngunit hindi ito naktingin samin.

"Ganoon ba? Mamaya kana umalis. May mga test pa kong ibibigay sa Adviser mo kaya hintayin mo lang dahil pinpagalitan ko pa ang isang 'to." Dinuro si Amir.

"Ganoon po ba? Siguro po lalabas po muna ako." Aniko

"Okay lang yan. Sanay nga yan makipag away eh kaya hindi rin yan nahihiya sayo."

"Talaga ! Sa itsura niya  kahihiyaan ko?" Bulaslas niya  habang nakatingin na sakin.

"Tumigil ka nga!" Tumahimik naman siya at naupo."Tara , Nandito kasi yung ibang test paper. Pwede bang ikaw na lang ang k.u.muha dahil may ipapgawa pa 'kong letter kay  Amir. "

"Wala pong problema." Kinuha ko naman kung saan niya itinuro. Medyo marami rin ito kaya medyo mabigat para sa akin.

"Pasensiya kana ha? Kung gusto mo tumawag ka muna ng mga kaklase mo para hindi ka mahirapan." Usisa sakin nito.

Lumabas na rin si Amir dahil tapos na ang ginawa nitong letter.

"Kaya ko naman po. Salamat po Princ.i.p.al." Sabi ko.

"Wala 'yun. Paki sabi sa adviser mo magpunta rito after nang cla.s.s nyo kausapin ko siya ha."

Tumango lang ako tapos lumabas buhat ang mga test papers. Hindi pa ko naka lalayo sa Office nang may nag-salita.

"May nakapag-sabi ba sayo'ng isa kang tanga?" Naka sandal sa malaking  board. Masama ang tingin. Lumapit siya sakin habang taas baba niyang tinignan ang itsura ko."Yung utak mo kasing kulot ng buhok mo." Tila nandidiri  itong humawak sa buhok ko."At 'iyang pagiging pandak mo? Kasing liit din ng mga nalalaman mo." Nanlaki mata niya na may pang-iinsulto.

"I hate you Klea. Wag na wag mo ipag-kalat ang mga nakita at narinig mo. Kung hindi...." Nilapitan ako ng mas malapit."Pag-sisisihan mo 'to."

"Klea , Amir..." Kagad lumayo sakin itong si Amir.

Is...o...b.. rin ang kaibigan kong ito eh. Kung kailan malapit na ko HALIKAN NI AMIR tss. (Ambisyosa talaga).

"Bakit nandito kayo?" Lumapit samin si Nixon."Gusto nyo ba malista ang pangalan nyo?"

"Ha? Ahmm. Nakita mo naman di ba may dala akong test paper? Malamang inutusan ako." Depensa ko

Tinignan kong muli si Amir. "Baka pwede siya ang ilista mo." Nguso ko Kay Amir.

Naghihintay si Nixon nang isasagot ni Amir. Kinuha niya ang kalahati ng test paper sakin."Magkasama kaya kami. Wala kasi siyang kasamang cla.s.smates niya kaya ako ang inutusan ni Princ.i.p.al. " nanlaki ang mata ko.

"Totoo ba Klea?" Paniniguro ni Nixon sakin. Napaksama nang tingin niya saakin na sinasabi huwag ko siyang ilalaglag.

"Uhm, Oo !" Umirap ako Kay Amir."Kasama ko nga siya. "

"Kung ganoon bakit mo pinaplista ang pangalan niya kung kasama mo naman pala siya?"

"Ayaw niya kasi akong tulungan eh." Mabilis kong sagot. Tila binabasa naman ni Nixon ang mga mukha namin kung sino ba nag-sasabi ng totoo.

"Pumasok kaagad kayo." Utos samin bago niya kami layuan.

Naglakad  palayo si Amir habang bitbit ang ibang test paper. Sinundan ko siya upang kunin ang ibang hawak.

"Pwede mo nang ibigay sakin yan. Wala na siya." Utos ko kaya naman huminto siya ng lakad. Naka ngiti itong humarap sakin."Bobo ka talaga." Binagsak niya ang mga ito kaya naman nag kalat ito sa buong hallway. Nang-gigigil ako sa ginawa niya. Parang wala siyang puso! ( Wala talaga dahil hindi nga niya ko kayang mahalin.)

"Ayusin mo yan!" Sigaw ko.

"Bakit ko gagawin yon?" Taas kilay niyang tanong."Para kang isang test paper pwede kitang sagutin pero hindi ko seseryosohin.Matagal mo n kong gusto di ba? Ni minsan ba hindi sumagi sa isipan mo na hindi kita kayang mahalin? O magustuhan?"

Kagat labi kong ibinaba ang hawak kong papers tapos tska ko inisisang pinulot ang mga  k.u.malat na papel.

"Wag ka 'ngang ambisyosa Klea. Sa palagay mo ba katulad ka ni Leny?" Naririnig ko ang kanyang inis."Si Leny ,sikat dito. Si Leny maganda. Si Leny may angat sa buhay. Ikaw? Anong dahilan para magustuhan kita? Kahit siguro katulad mong PANGET hindi ka papatulan. Wala kasi akong makitang maganda sayo bukod diyan sa b.o.o.bs mo."

Hinayaan ko na lang siyang magsalita laban sakin at insultuhin ang pagkatao ko. Kahit binabastos niya ko ng harapan ay tinatanggap ko ito ng buong kababaang loob. Hindi ko naman naisip kahit kailan na patulan kung anong sasabihin niya laban sakin. Kahit sobrang sakit na. Sabi nga di ba?

Kung mahal mo siya tanggap mo kung anong ugali niya. Yan lamang ang pinang- hahawakan ko sa bawat salitang inilalaglag niya sa aking pandinig. Gustong-gusto ko talaga si Amir. Alam nila yun pero kahit broadcast ang nararamdaman ko sa kanya dalawa lang ang nakakaalam nito. Sina Nixon at  Clarissa lang ang tanging kaibigan ko na maaari kong sumbungan kapag lagi akong sawi.

"Bobo ka naman talaga." Bulaslas sakin ni Clarissa. Nandito kami ngayon sa rooftop nila Clarissa. Umiyak nga ko eh. As in umiyak talaga!

"Tama ka diyan Clarissa." Pagsang-ayon ni Nixon.

"Kaibigan ko ba talaga kayo?" Umiiyak ko pa ring wika.

"Ang tunay na kaibigan sasabihin sayo ang lahat kahit masakit."  seryoso namang wika pa rin ni Nixon.

Siya si Nixon/Nico. Ang bestfriend kong lalake. Mayaman at mabait. Kaya lang kapag nasa school na kami at nakita niyang pagalgala kami siguradong ililista nito ang pangalan namin. First Year pa lamang naging bff ko siya. Wala lang. Nagktabi kami ng upuan tapos nagkusap hanggang sa naging close. Habang si Clarissa naman ay naging cla.s.smate ko nung Second Year. Transferee siya dito at talagang ubod ng GANDA at mabait!. Ang swerte ko nga sakanila eh ,biruin nyo may Gwapo at Maganda akong kaibigan? b.u.mawi ako sa mga tunay na kaibigan. Handang kampihan kapag nasa alangain ngunit handa ring awayin kapag nasa mali ang gawa.

"Panuorin nyo na lang akong umiyak. Ang dami nyong sinabi. Lagi nyo nalang ako pinag-kakaisahan." Hikbi kong sabi.

"Bestfriend. Tigilan mo na kasi 'yan. Kaysa mag aksaya ka nang oras bakit hindi mo kami pakinggan sa lahat ng mga utos  at payo namin?"

"Na ano? Humanap nalang ako ng iba? Nang mas gwapo at talagang se-seryosohin ako?" Mas lumakas ang iyak ko.

Nagkatinginan silang dalawa."Ganoon na nga kasi naman  mas mahirap yung ginagawa mo eh." Patol ni Nixon

"Eh sino nga?? Wala naman nagmamahal sakiiiiiinnnn...." Nilakasan ko lalo ang iyak.

"Nandito naman ako." Nagkatinginan kami ni Clarissa. "Ang ibig kong sabihin kami ni Clarissa. Nandito naman kami para mahalin ka kahit sobra mo nang tanga." Nagsalubong ang kilay.

"Friend. Move on na." Sabay muli ni Clarissa.

"Paano ako magmo-move-on? Hindi naman kami dumating sa point na maging mag on!"

"Exactly! Magmomove-on ka kahit hindi naman naging kayo." Tawa ni Nixon

Siniko siya ni Clarissa. Tumigil ako sa pag-iyak."Mabuti pa nga kayo maganda at gwapo. Kahit anong oras pwede kayo mag hanap ng ibang lalake at babae dahil sa itsura nyo. Eh akooooo? Wala na ngang magkamali tapos ang panget ko pa." Nag uumpisa na naman ng luha ko.

"Friend hindi ka panget. Hindi ka niya talaga gusto,dahil may mahal na siyang iba at Leny iyon. Kaya Bestfriend move-on na. Para naman hindi masakit kapag dumating sa point na wala nang pag-asa."

Gayumahin mo nalang...

Lahat kami lumingon nang sabay-sabay sa kasambahay ni Clarissa. Gayumahin?